Ölüler aldatılmaz, adam !
İncir Reçeli 1’den hatırlayacağımız üzere; Metin dokunmadan sevdiği ve aids hastalığı yüzünden ölen aşkı Duygu’nun ardından yıkılmış durumdadır. Filmin ikincisi 3 yıl sonrasını anlatmaktadır. Ancak Metin’in aşkı hâlâ küllenmemiştir. Duygu’yu unutmamış, hayatına kaldığı yerden devam edememektedir. Filmin birincisinde; skeçler yazan ve en büyük hayali bir senaryosunun film yapılması olan Metin, sonunda İncir Reçeli isimli bir senaryo yazmış ve Duygu ile olan aşklarını anlatmıştır. Bu senaryo film olmuş ve tanınmıştır. Bu defa filmin ikincisinde Metin bir barda sahne almaktadır. Ancak yaptığı tek iş barda geceleri şarkı söylemek ve içmektir. İçmek, içmek, içmek, daha çok içmek. Duygu’yu sevdiğini, nasıl kaybettiğini bildiğimiz için bu halini anlayışla karşılayabiliyor seyirci. Ancak nereye kadar? İşte burada Gizem (Şafak Pekdemir) devreye giriyor ve Metin’i hayata bağlıyor. Metin her ne kadar Gizem ile birlikte olmayı Duygu’yu aldatmak gibi görse de, bir süre sonra ölülerin aldatılmış olamayacağını anlıyor ve kendini hayatın akışına ve aşka bırakıyor.
Metin karakterine hayat veren Halil Sezai Paracıkoğlu oyunculukta ve şarkıcılıkta oldukça iyi iş çıkartıyor. Zaten tiyatro kökenli olması dolayısı ile oyunculuğuna söz gelmemesi normal. Şarkıcılık kısmının iyi olması şaşırtmalı. Ancak yine iyi, yine iyi. “Şimdi Galata’da bir meyhanede, aklım o zat-ı şahanede..” Bize yine güzel şarkılar kazandırdı İncir Reçeli. Kafası Kendinden Güzel..
Gizem karakterine hayat veren Şafak Pekdemir de gayet başarılı bir oyunculuk sergilemiş. Çok güzel bir tarzı, hoş dövmeleri olan, erkeksi ama bir o kadar da çekici bir kadını oynamış. Gayet de yakışmış.
Genel olarak Metin ve Gizem’in aşkını beğendim. Birbirlerinin yaralarını sarmalarını, birbirlerini hayata bağlamalarını, aşklarını beğendim.
İncir Reçeli Güzeldir..
0 yorum :
Yorum Gönder