Quentin Tarantino'nun yazıp, yönettiği "The Hateful Eight" vizyona girince mazlum yazarları olarak bu filmi sinemada izlemenin eğlenceli olacağını düşündük. Perdede hateful eight, karşısında triple mazlum. Tabi Tarantino filmlerini üçümüzün de sevmesi, birlikte izlememize vesile oldu. Hepimizde beklenti yüksekti. Tarantino'nun CV' si, oyuncu kadrosu ve western temalı bir film olması haliyle beklentimizi yüksek tuttu. Beklentimizi karşıladı mı peki? Sinema çıkışı yüzümüzde hafif bir tebessümle birlikte bir tutam da hayal kırıklığı vardı ama bu karşılamadı demek değil kesinlikle.
Film, bir posta arabasında, başına 10000$ ödül konan Daisy Domergue adlı suçluyu yakalamış kelle avcısı John Ruth ile dışarda kar fırtınasının koptuğu bir günde kendisi gibi avcı olan Binbaşı Marquis Warren' ın karşılaşmasıyla başlıyor. Geçmişten her ikisi de birbirini tanıyor ve aynı kasabaya gidip, beraberinde getirdikleri suçluları teslim edip ödüllerini almak için yola koyuluyorlar ancak olumsuz hava şartları yüzünden diğer karakterlerin de bir hayli yavaş şekilde dahil olmalarıyla herkesin yolu bir mola yerinde kesişiyor. Hepsi birbirinden kötü, hepsi birbirinden azılı 8 kişi aynı odada. Asıl hikaye de bundan sonra başlıyor.
Filmin başlarında sıkıcı birkaç sahne, filmin gereğinden uzun olacağı şüphesi uyandırdı. Nitekim de şüphelerimde kendimce haklı çıktım. Karakter tanımlamalarıyla başlayan filmde 8 karakterin de tanıtımının yapılacağını varsaydım ve ilk 30 dakikada hala oyunculardan yarısını görememiştik. İçinizden amma da sabırsızsın diyebilirsiniz fakat ilk yarının sonlarına doğru sıkıldığımı söylemek durumundayım. En büyük eleştiriyi de bu kısımda yapabilirim.
Filmin ilk yarısından sonra tam anlamıyla bir Tarantino etkisi görüyoruz. Bütün konunun tek bir mekanda işlendiği, karşılıklı diyalogların bol bulunduğu, içerisinde makul derecede absürdizm barındıran bir süreç başlıyor. Fazlaca güleceğiniz sahneler ve diyaloglar mevcut. Öyle ki benimle beraber gülen belirli bir güruh vardı salonda. "Katil kim" ya da "suçlu kim" tadında bir film ancak böyle gizemli bir tat verirken, karakterlerde sadece bir kızın rol alması ve oyunculardan Channing Tatum' un çok uzun bir süre ortalarda gözükmemesi aşağı yukarı neler olabileceği konusunda ipuçları verdi. Karakter-oyuncu eşleşmelerinin ise kusursuz olduğunu söyleyebilirim. Özellikle Samuel L. Jackson, Kurt Rusell ve filmin tek bayan oyuncusu Jennifer Jason Leigh karakterlerini tam tamına abartısız şekilde oynuyor. Ha bir de müzikler konusunda yönetmenden çok büyük beklentim vardı. Bundan önceki filmlerinde müthiş müzikler işitmişti kulaklarım. Müzik konusunda yüzümü güldürmedi bu sefer.
Bir Quentin Tarantino hayranı değilseniz bu filmi beğenmeyenler hatta nefret boyutuna getirenler bile olacaktır. Herkese hitap etmeyen bir film ancak bir Tarantino sever olarak ben ve arkadaşlarımı hiç bir şekilde şaşırtmadı. Tarantino' nun 8. filmi, yine bol şiddet, yine bol kan.
Herkese iyi seyirler.
0 yorum :
Yorum Gönder